17 yaşında, 11. sınıfta okuyan ve gelecek yıl yurt dışı üniversitelere başvuru yapmak için çabalayan bir kızım var. Bu süreçte bende yakından öğrendim ki eğitim konusunda önemli başarılar göstermiş başta Amerikan üniversiteleri olmak üzere birçok yabancı Üniversite sizin sadece okul notlarınızla ilgilenmiyor. Öğrenciliğiniz boyunca yaptığınız tüm faaliyetlerinizin kalitesine bakıyor ve tek yönlü, cevap anahtarı başarısı odaklı olarak yetişmiş öğrencilerden ziyade çok yönlü bireyleri şimdiden ayrıştırmaya çalışıyorlar. Hal böyle olunca bizim kızımız da özellikle son iki yılında bir çok faaliyetlerin içinde yer alarak CV sini zenginleştirmeye gayret etti. Bu yaz tatili geldiğinde ise daha önce cv sine ekleyemediği staj konusunda kendisine ciddi bir firma arayışına girdi. Açıkçası meslek liselerinde okumuyorsanız ne kadar çalışkan olursanız olun bir şeyler öğrenebileceğiniz bir çok firma sizi stajyer olarak kabul etmiyor. Kendisinin kimya ya olan ilgisinden dolayı GYİAD networkümüzü kullanarak 17 yaşında bir öğrenciye 3 haftalık staj imkanı sağlayabilecek bir firma bulmak için etkileşimde bulunduk. “WhatsApp” gruplarının inanılmaz hızı ile 15 dk sonra bir şirket bulmuştuk bile.
Kızımız cv sini göndermesini takiben yapılan ön görüşme sonrasında bir kimya firmasının önce fabrika laboratuvarında sonra ofisinde çalışmak üzere ilk iş teklifini aldı. Lakin işe başlamadan önceki son 24 saatte adeta uyuyamadı. İlk kez bir firmada işe başlamanın heyecanına şahit olmak gerçekten müthişti. Gözlemlediğim kadarı ile firma onu daimi çalışacak bir personel gibi karşılayıp daha ilk günden yapabileceği sorumlulukları vermişti yada kızımız öyle hissetmişti. O andan itibaren belli ki kendisini çok önemli hissetti.
İşte bu yazıyı kaleme almamın ana noktası burada başlıyor. 3 hafta boyunca işine her gün farklı bir heyecanla gidip o akşam ertesi iş gününün bir an önce gelmesini bekleyen genç bir öğrencinin bu süre boyunca hissettiklerine yakından şahit oldum. Önceleri konuya sadece baba-kız boyutunda bakarken son iş günü geldiğinde yaşadığı son iş günü üzüntüsü ve bir an önce iş yaşamında yer alma dürtüsünün tavan yapmasını fark etmem çok önemliydi. Şüphesiz bir stajyer öğrencinin ilk iş deneyiminde bu firmaya ölçülebilir bir katkı sağlaması pek beklenmeyebilir. Lakin ilk iş deneyimini yaşatan firmanın bu stajyere katkısının ölçülemeyecek kadar değerli olduğunu son gece çok iyi anladım. Kızım son iş gününün ardından şu cümleyi kurdu. “ Sanırım herkes ilk iş deneyimini böyle bir iş yerinde yaşama fırsatına sahip olsa belki de dünyada işini ve çalışmayı sevmeyen bir kişi bile kalmazdı.”
Kızımın 3 haftalık iş yerine teşekkür ettiğimizde şirketinden bize iletilen cevap ise işin ruhunu çok güzel özetliyordu. “İşini aşkla yapanların başarılı olacağına inanıyoruz ve bu yüzden herkesi işine aşık etmeye çalışıyoruz o kadar” Kızım artık üniversiteyi bitirmeyi beklemeden bir an önce daha fazla iş deneyimi yaşamak için sabırsızlanıyor. Öğrencilik sürecinde kendisine uygun iş arayışları şimdiden başladı diyebiliriz.
Patronun verdiği cevabı duyduğum andan itibaren şirketimizde iş hayatına ilk defa başlayanlar açısından nasıl bir sorumluluk taşıdığımıza dair farkındalığımız ciddi şekilde arttı. Zira bizim de en önemli felsefemiz işine tutkuyla bağlı bir ekip olmaktır. Gerek stajyer olsun gerekse ana kadrolarımızda görev alarak iş hayatına ilk adımı atan kişilerin, çalışma hayatı nasıldır sorusuna verecekleri ilk cevabı bizde yaşayacakları deneyim belirler, bunu biliyoruz. Fakat çalışmayı sevmesi, sistemli olması, iş hayatına dair etik yaklaşımlar ve sorumluluk bilincine sahip olması için bilinçli olarak neler yapıyoruz? Bu deneyimin farkında olarak katma değer sağlamak o kadar önemli ki…
Şimdi insan kaynakları departmanımızla, yeni insanlar kazanmak adına yaptıklarımızın haricinde, ilk iş deneyimini şirketimizde yaşayanlar için bir çalışma başlatıyor olacağız. İtiraf etmek gerekirse, ilk iş deneyimi için özel hazırlanmış bir paketimiz yoktu, şimdi bunu hazırlamaya başlayacağız. Şüphesiz bu kişiler kariyerlerinde farklı bir şirkette daha olumlu ya da daha olumsuz deneyimler yaşayabilirler ancak işine tutku ile bağlanmalarının tohumlarını atmak artık bizim de öncelikli sorumluluğumuz olacak.
Bir yanıt yazın