Hepinizin bildiği üzere İmece Toplu iş yapmak için birçok kişinin bir araya gelmesiyle yapılan çalışmaya denir ve imece toplumsal dayanışmanın en güzel örneğidir.
Son günlerdeki sektörümüzün gidişatını düşünürken aklıma geldi. Hepimiz önden siz buyurun kültürü ile;
aman efendim önden siz buyurun..
Yok olur mu lütfen rica ederim siz kaybolun..
Kibarlığı ile eriyip gidiyoruz. Bu hafta öğrendiğim ciddi duyumlar imece usulü yok oluşumuzu anımsattı bana. Sektörün en önde gelen firmalarından bir tanesi, 750 km lik bir güzergahın fiyatını 25 YTL ye indiriyor. Nedeni ise İzmir Ankara yolunda fiyat kıran rakibinin güçlü olduğu bölgede ona mesaj vermek. Bu hafta gazetelerden okuduğunuz gibi akaryakıt fiyatları dünyada 100 USd den 25 Usd ye, Türkiye’de de 2.65 den 1.5 YTL ye geriledi. Bu yüzden şimdi rekabette önce kim indirecek yarışı başladı.
Beyler bu paraları nereden kazanıp nereye savuruyoruz. Bu tür fiyat inişlerinde bir de malum maliyetlerimiz varken yapılan şeyin doğruluğunu kim savunabilir. Oturup konuşarak mesaj vermek milyarlaca lira zarar ederek mesaj vermekten daha mı zor.
TOFED bu konuda vurdum duymaz bir tavır içinde, sektörden diğer ekmek kazanan firmalarda bunu anlayamıyor. MAN ya da MERCEDES siz yarın kime otobüs satabileceksiniz. Sektörün önde gelen iki üç firmasını bir yemek davetinde buluşturmak sizin misyonunuza zarar vermeyecektir. Blakis sektörde bu konuda sizler sorumluluğunuzu yerine getirmiş olursunuz. Ancak şu bir gerçek ki. Bu sektörde faaliyet gösteren tüm firma sahipleri hatta çalışanlar dahi, böyle gelmiş böyle gider düşüncesine hakim. Buraya kadar gelmiş ama buradan sonra gitmeyeceği aşikar gözüküyor. Allah günah yazmasın aklıma BAKARA suresi 6 ve 7. ayetlerden bir cümle geldi. “Küfre saplananlara gelince, onları uyarsan da, uyarmasan da, onlar için birdir, inanmazlar. Allah onların kalplerini ve kulaklarını mühürlemiştir. Gözleri üzerinde de bir perde vardır. Onlar için büyük bir azap vardır.
Sanırım büyük bir sınavdayız. Ve Allah ayetinde belirttiği üzere hepimizin gözüne bir perde indirmiş, zarar ziyanı telaffuz etsekte hiçbir şeye yapmıyoruz. Sanki ilahi güç elimizi kolumuzu bağlamış ve bize adım attırmıyor. Allah sonumuzu hayr eyler inşallah.
Hepimiz birlikten kuvvet doğar misali yavaş yavaş batıyoruz.
İşte imece usulü kayboluş diye ben buna derim.